การสื่อสารของยูนิเซฟ กล่าวถึงปัญหาที่เขาและเพื่อนร่วมงานเผชิญในการสร้างความตระหนักรู้ถึงประโยชน์ด้านสุขภาพที่สำคัญของการฉีดวัคซีนโปลิโอในช่วงการระบาดของโควิด-19ตอนเป็นเด็กหนุ่มที่เติบโตในมาลาวี ฉันจำได้ว่ารู้สึกประทับใจกับผลกระทบเชิงบวกและอิทธิพลที่วิทยุมีต่อชุมชนของฉัน และสิ่งนี้เป็นแรงบันดาลใจให้ฉันกลายเป็นผู้ประกาศ เมื่อฉันเรียนจบปริญญา การกีดกันและผลกระทบทางสังคมจากเชื้อเอชไอวีและโรคเอดส์เป็นภาระ
และการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของผู้คนมีความสำคัญอย่างชัดเจน ผมจึงเริ่มทำงานด้านสื่อสารสาธารณสุข
ในช่วงต้นอาชีพของฉัน ฉันทำงานกับองค์กรพัฒนาเอกชนระหว่างประเทศในแอฟริกาที่มุ่งเน้นเรื่องเอชไอวี/เอดส์ และสุขภาพแม่และเด็ก นับตั้งแต่เข้าร่วมกับยูนิเซฟ ฉันได้ให้ความสำคัญกับการสื่อสารด้านสุขภาพอย่างต่อเนื่อง รวมถึงการให้บริการ
ในกรณีฉุกเฉินด้านสาธารณสุข เช่น การรับมือ อีโบลาและการรณรงค์ฉีดวัคซีนป้องกันโรคโปลิโอกระเป๋าใบสุดท้ายของการต่อต้านโปลิโอปากีสถานเป็นหนึ่งในสองประเทศในโลก เช่นเดียวกับอัฟกานิสถาน ซึ่งเป็นโรคโปลิโอเฉพาะถิ่น การลังเลที่จะฉีดวัคซีนเป็นหนึ่งในปัญหาที่ทำให้เกิดการแพร่ระบาดของไวรัสโปลิโอในประเทศเหล่านีผู้ปกครองในชุมชนบางกลุ่มปฏิเสธวัคซีนเนื่องจากข่าวลือและความเชื่อที่พวกเขามีอยู่ งานของฉันคือพัฒนากิจกรรมที่จะนำพาผู้คนให้ยอมรับวัคซีนมากขึ้น และท้ายที่สุดก็บรรลุผลสำเร็จในการกำจัดโรคร้ายในประเทศ
การฉีดวัคซีนทำให้เด็กหลายล้านคนรอดพ้นจากการเป็นอัมพาตและความทุกข์ทรมานระยะยาว
ในอัฟกานิสถานและปากีสถาน นอกจากนี้ โครงการนี้ยังมีการแพร่ระบาดของไวรัสโปลิโอไปยังส่วนอื่นๆ ของโลก ซึ่งยังคงปลอดจากโรคนี้แม้ว่าเราจะประสบความสำเร็จ แต่ฉันก็รู้สึกท้อใจเสมอเมื่อโปลิโอทำให้เด็กเป็นอัมพาตเพราะเราไม่สามารถโน้มน้าวผู้ปกครองให้ฉีดวัคซีนได้ มีความคิดเสมอว่าเราสามารถทำได้มากกว่านี้เพื่อเกลี้ยกล่อมพวกเขา และช่วยชีวิตเด็ก
โปรแกรมนี้ไม่ใช่แค่เกี่ยวกับโรคโปลิโอเท่านั้น นอกจากนี้ยังเกี่ยวกับการเสริมสร้างระบบสุขภาพที่อ่อนแอและการให้บริการที่จำเป็นมากมายสำหรับเด็ก ซึ่งรวมถึงการให้อาหารเสริมวิตามินเอหรือยาเม็ดถ่ายพยาธิ ในพื้นที่ที่มีความเสี่ยงสูงสุดบางแห่ง เรายังให้บริการด้านสุขภาพแม่และเด็กขั้นพื้นฐานที่ที่อื่นไม่มีให้ สิ่งนี้อาจป้องกันการเสียชีวิตของเด็กหลายคน
และเรามีบทบาทสำคัญในปากีสถานในช่วง การระบาดของ COVID-19โดยทำหน้าที่เป็นผู้เผชิญเหตุคนแรกและช่วยเหลือระบบสาธารณสุขเพื่อส่งมอบประชากร
การแพร่ระบาดทำให้ฉันต้องเปลี่ยนจากงานฉุกเฉิน ‘ปกติ’ มาเป็นการรับมือกับเหตุฉุกเฉินที่ไม่รู้จัก เราต้องปรับตัวอย่างรวดเร็ว ค้นคว้า และรู้ว่าไวรัสนั้นเกี่ยวกับอะไร เพราะผู้คนมาหาเราเพื่อขอข้อมูล มันล้นหลามยุ่งมากและเครียด แต่ท้ายที่สุดแล้ว เมื่อสถานการณ์ในปากีสถานเริ่มคงที่ ความรู้สึกภาคภูมิใจก็ปรากฏขึ้นในการมีส่วนร่วมที่เราได้ทำ
